Кожны здымак у галерэі нашага сайту з'яўляецца ўласнасцю аўтара, які яго размясціў (калі не ўказана іншае). Для камерцыйнага выкарыстання любога здымка або яго часткі неабходны пісьмовы дазвол аўтара.
Пры некамерцыйным выкарыстанні спасылка на аўтара і сайт абавязковыя. Звяртайцеся да рэдактара:harrier@tut.by па ўсіх пытаннях
Пры выкарыстанні здымкаў у сацсетках, забаронена размяшчаць больш аднаго здымка з фотасерыі на пост, таксама абавязковы надпіс "больш здымкаў тут:" і далей канкрэтны адрас на знаходжанне фота-серыі на сайце.

All these pictures are copyrighted by the authors. Please respect the time and effort spent in shooting them.
If you have any questions or comments, please let us know: harrier@tut.by

Шэрыя курапаткі ў горадзе: Без панікі. Частка VІI

шэрая курапатка

Прыквел і частка І, частка ІІ, частка ІІІ, частка IV, частка V і частка VI.

Як хутка аказалася, палявыя і дамовыя вераб’і былі не адзіныя, каго зацікавіла актыўнасць маіх старых знаёмых - сям’і шэрых курапатак (Perdix perdix) на ходніку ля дарогі. Напярэдадні касілка скасіла там амаль апошні пасуючы курапаткам пад схованкі і ежу лужок у наваколлі і амаль цалкам – узбочыну і схіл, якія таксама параслі злакамі і канюшынай.

Курапаткі і вераб’і пачалі хапаць пасечаную на кавалачкі расліннасць і да іх далучыліся спачатку грак, а потым і шэрая варона. З варонай і здарыліся самыя цікавыя прыгоды курапатак. З-за таго, што двое дарослых і шасцёра маладых птушак расцягнуліся па скошанаму пагорку і частка ўжо была на ходніку з ‘сечкай’, а частка яшчэ на схіле да яго, варона пачала хуліганіць і нападаць на моладзь, якая засталася без нагляду бацькоў:

Хутчэй за ўсё варона не хацела і не магла зрабіць ім нейкую крыўду, але правяраць гэта яўна ніхто ні з маладых курапатак, ні дарослыя птушкі не хацелі і самец час ад часу надзьмуваўся як мячык і хутка бег на варону, адганяючы яе на бяспечную адлегласць. Хаця смелы і рашучы ‘шарык’ усё роўна быў значна меншы за яе, было дзіўна ўбачыць, што тая даволі хутка супакоілася і калі далучылася трошкі пазней да курапатак і вераб’ёў, паводзіла сябе цалкам цывілізавана і нікому з суседзяў не перашкаджала есці) І самец курапаткі таксама перастаў яе лічыць пагрозай для сваіх патомкаў і спакойна (прынамсі знешне) працягнуў харчавацца побач, хаця і стараўся не паварочвацца да яе спіной) Ды і моладзі трэба было паказаць, што не варта баяцца ўсіх навокал, хто большы за цябе. А калі крыўдзяць, то часам можна даць адпор.

Гродна, 23-09-2022

Аўтар – Дзьмітры Вінчэўскі

Працяг ТУТ

Каментары