Лескі-завірушкі: 2 ў 1

Прайшло не так шмат часу пасля прылёту лесак-завірушак (Sylvia curucca), а мне ізноў пашанцавала паздымаць іх у цікавы перыяд іх жыцця.

Справа выглядала так: я стаяў пад схілам да Нёману на набярэжнай, з аднаго боку быў "газон", жоўты ад дзьмухаўцрў, з краю якога ў мінулым годзе пасадзілі некалькі маладых дрэўцаў, а з дпугога, бліжэй да ракі, спецыяльна завалены камнямі бераг, які зарос маладымі кустамі вяза, вярбой і дзе-нідзе засталася стаяць і ляжаць пасля зімы сухая травяністая расліннасць.

Каб было лягчэй зразумець маю радасць ад здымкаў і сустрэчы, яшчэ варта дадаць, што здымаць лесак увогуле і асабліва лесак-завірушак надзывай цяжка. Яны звычайна перасоўваюцца ў кустах і дрэвах, амаль прыціскаючы сябе да галін, ныраюць з іх на іншы ўзровень і выходзяць ці выпрыгваюць на адкрытыя месцы на (долі) секунды, за якія толькі паспяваеш знайсці іх у відашукальніку, але не зрабіць добры здымак.

І вось зверху схіла, на сухім кусціку паказалася леска-завірушка, якая потым падляцела амаль да мяне і села - на цалкам адкрытым месцы - на маладое дрэўца на газоне! Яна нікуды не спяшаецца і я паспяваю зрабіць ёй некалькі здымкаў у розных ракурсах перш, чым да яе далучылася другая птушка з пары (самка да самца, якія яе чакаў?).

Лескі пералятаюць у густыя кусты ізноў недалёка ад мяне і там пачынаецца самае цікавае: яны, часта зусім побач адна ад адной, выбіраюць кавалкі сухіх раслін для гнязда! Ну і зняць пару лесак-завірушак у адным кадры, ды яшчэ з матэрыялам для гнязда - увогуле фантастыка!

Цяпер стала зразумела, чаму ў гэтым месцы самец завірушкі амаль перстаў спяваць - бо знайшоў сабе партнёрку і заняты больш важнымі справамі)

07-05-2021, Гродна

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі

__________________________