Пацверджана існаванне новакаледонскай качуркі, але на мяжы знікнення

Новапацверджаны від птушак быў апісаны камандай французскіх навукоўцаў з Chizé Centre for Biological Studies (CNRS / La Rochelle University). Гэта трошкі большая за ластаўку і эндэмічная для Новай Каледоніі новакаледонская качурка (Fregetta lineata), якую пачалі рэгулярна назіраць з 2008 г. Яе сучасная папуляцыя ацэньваецца ў межах ад 100 да 1000 пар, таму від можна лічыць знікаючым (endangered).

Як невядомы від птушак у наш час упершыню адзначылі ля ўзбярэжжа Новай Каледоніі ў 2008 годзе: стракаты ніз цела яўна вылучаўся сярод іншых відаў качурак з белымі жыватамі. У Каралавым моры (на усход ад Аўстраліі) такіх жа качурак пачалі сустракаць рэгулярна з 2010 г. і гэта ўжо канчаткова прыцягнула да іх увагу спецыялістаў.

Пасля гэтага ў музейных калекцыях па ўсяму Свету знайшліся 5 скурак качурак са стракатым нізам цела, некаторыя з якіх былі здабытыя больш за стагоддзе таму ў розных частках Ціхага акіяна і былі памылкова аднесеныя да трох розных відаў. Дзякуючы іх перавызначэнню, тры з пяці гэтых качурак атрымалася аднесці да новазеландзкай качуркі (F. maoriana), якую доўгі час лічылі зніклым відам, аднак пераадкрылі ў 2003 годзе. І менавіта пра тое, што назіралі гэты від у Новай Каледоніі ў 2008 годзе і думалі спачатку даследчыкі. Пасля працяглага вывучэння марфалогіі і генатыпу музейных экзэмпляраў і назіранняў птушак у моры, арнітолагі больш не сумняюцца ў існаванні новакаледонскай качуркі як асобнага віда. Усяго атрымалася знайсці скуркі трох качурак гэтага віду ў музеях: адна здабытая ў Самоа ў 1839 г., адна – ля Маркізавых астравоў у 1922 г. і трэцяя недалёка ад вострава Brisbane (Аўстралія) у 1973 годзе.

скурка

Скурка новакаледонскай качуркі, здабытай у 1839 г. у Самоа. Захоўваецца ў National Museum of Natural History in Washington, ЗША і цяпер лічыцца галатыпам.

Паступова аўтары фармальнага пераапісання віда сабралі і іншыя факты пра яго існаванне. Так, атрымалася знайсці здымак амаль аперанага птушаня новакаледонскай качуркі, які быў зроблены ў верасні 2014 году на Новай Каледоніі. А перавызначаныя скуркі віда з музейных калекцый сведчылі пра тое, што Маркізавы астравы (Marquesas Islands) і Самоа (Samoa) знаходзяцца па-за гнездавым арэалам віду.

Аднак інтэнсіўныя пошукі канкрэтнага месца гнездавання качурак на астравах Новай Каледоніі яшчэ не далі пазітыўнага выніку. Праблема тут у пераважна начным ладзе жыцця качурак, якія гняздуюць у норах на незаселеных людзьмі астраўках і там паводзяць сябе ціха і асцярожна. Даследчыкі правялі шмат начэй на большасці астраўкоў у паўднёвай лагуне Новай Каледоніі, аднак не бачылі і не чулі там качурак ніводнага разу. Але калі ацэнка колькасці віда правільная і адпавядае лічбе паміж 100 і 1000 пар, знайсці дакладнае месца ці месцы гнездавання, каб узяць іх пад ахову, будзе вельмі няпроста.

Крыніца: Vincent Bretagnolle et al (2022)Fregetta lineata (Peale, 1848) is a valid extant species endemic to New Caledonia, Bulletin of the British Ornithologists' Club. DOI: 10.25226/bboc.v142i1.2022.a6

Паводле www.phys.org (тэкст і здымкі Vincent Bretagnolle / CEBC / CNRS) падрыхтаваў Дзьмітры Вінчэўскі