Верасень і кастрычнік у гэтым годзе былі багатыя на рэдкія віды, якія адзначаліся на Балтыйскім узбярэжжы (na Wybrzeżu). Першымі былі адзначаныя шматлікія пячураўкі-зарнічкі (Phylloscopus inornatus) /чатыры рэгістрацыі для Беларусі ў 2014-16 гг, ўсе з аднаго месца - ДзВ/, пазней - стрынаткі-крошкі (Emberiza pusilla) i стрынаткі-рэмезы (Emberiza rustica) /абодва віды яшчэ не адзначны ў Беларусі/.
Запланаваная намі загадзя дата выезду ў Гданьскую затоку спачатку ўсё больш і больш казалася нам няправільнай – думкі пра тое, што там ужо адзначылі столькі цікавых птушак, а мы яшчэ сядзім на Падляшшы, не давалі нам спакою. Аднак амаль перад самым выездам напружанне яшчэ больш павялічылася – там адзначана сібірская завірушка (Prunella montanella)! Другая рэгістрацыя для Польшчы! Але ці сібірская госця пачакае нас да 15 кастрычніка?
На старонках Birding Poland i Clanga з’явіліся першыя фоты аўтарства Marcina Sołowieja. І раптам яшчэ адно адкрыццё: трэцяя для Польшчы пустынная падкаменка (Oenanthe deserti) – таксама адкрытая там Марцінам! Як бы гэтага было мала, калегі знаходзяць там яшчэ і каральковую пячураўку (Phylloscopus proregulus) /ніводны з відаў у Беларусі не адзначаны/ i яшчэ адну сібірскую завірушку!! Да прызначанага дня выезду застаецца толькі адзін дзень і мы старанна выконваем усе магчымыя забабоны каб толькі птушкі дачакаліся нас.
Ранні суботні выезд разлічаны на пагоду і яшчэ параўнальна доўгі светлавы дзень на магчымыя пошукі птушак. Паводле нашых разлікаў у нас па прыбыццю павінна застацца паміж 1 і 2 гадзінамі святла калі, канешне, аўтамабільныя пробкі нас не выб’юць з графіка на адлегласці ў 600 км. Пад час падарожжа пастаянна атрымліваем СМСкі і адсочваем пасты на ФБ: птушкі ўсё яшчэ там, ахвотных іх убачыць і шчаслівых бёдуотчараў усё больш і больш! Апоўдні атрымліваем чарговую мега-інфармацыю: Martа i Dariusz Świtałо на Хэльскім паўвостраве знайшлі сібірскага ерчыка (Saxicola maurus)! Гэта другая для Польшчы рэгістрацыя!!! Мы праехалі Труймясто (Гданьск-Сопат-Гдыня) і калі ўехалі ў Хэль-горад, набіраем бёдуотчараў каб даведацца куды і як накіроўвацца далей.
Ужо 4я гадзіна вечара – кароткімі перабежкамі і паскораным крокам дасягаем тэрыторыі нядзейнай вайсковай часці і шукаем там ачышчальныя сажалкі. Знойдзеныя паблізу бёрдэры накіроўваюць нас да зялёнай агароджы. Праз вочка сеткі выглядваем на другі бок – ЁСЦЬ!
Невялікая птушачка на падсыхаючай гразі шукае ежу сярод нізкай расліннасці. На шчочках мае выразныя цёмныя палоскі, спіну ў “лускі” і аднойчы ўбачаная, яна лёгка адрозніваецца ад іншых відаў:
Побач з сібірскай завірушкай таксама харчуюцца непалахлівыя берасцянкі, малінаўкі, лясныя завірушкі і стрынаткі-чаротаўкі. На невялікай калужыне поўна птушак, якія пасля пералёту праз Балтыйскае мора мусяць аднавіць свае патрэбы ў энергіі.
Жоўтагаловы каралёк шукае ежу пасля пералёту.
Разам з намі ў сеткі стаяць калегі-бёдуотчары з розных бакоў Польшчы, набліжэй да нас – з Люблінскага арніталагічнага таварыства LTO, а ў самай калужыны пад маскіровачнай сеткай ляжаць трое фатографаў.
Гэта можа здзіўляць, але птушкам яны яўна не перашкаджаюць.
Фоткі і відэа-здымкі, неверагодная радасць – але гэта яшчэ не ўсё! Сонца хутка сядае, таму мы зрываемся і едзем далей. Тым больш, што недзе побач на нас чакае пустынная падкаменка!
Аказваецца, што за дзюнай мы знаходзім птушку на пляжы: яна жвава падскоквае і дазваляе наблізіцца да сябе без праблем. Што за шчасце! За некалькі хвілін мы ўжо маем два мега-рэдкія віды! Бязмерна радасныя, мы дакументуем наша чарговае назіранне і – да аўта! Яшчэ застаецца шанец на сібірскага ерчыка!
Малінаўка "пад нагамі".
Прыпыняемся ў порце – ведаем, што тут трэба перайсці турыстычнай кладкай і пасля ўжо літаральна “глядзець пад ногі”. І сапраўды, пад нашымі ботамі харчуецца мноства птушак: галоўным чынам берасцянкі, юркі, малінаўкі – усе вычарпаныя холадам і вандроўкай. Ужо там даведваемся, што ёсць шанец убачыць тут лапландзкага падарожніка. Па дарозе мінаем здзіўленых “звычайных турыстаў”, якія столькі людзей з трубамі не бачылі тут, напэўна, ніколі раней.
Сустракаем калегу Samuel’я Sosnowsk’ага, які кажа пра буравесніка, які ляціць у наш бок недалёка ад берага. Што выбраць? Буравеснік можа яшчэ прыляціць, а вось сібірскі ерчык … сядзіць пад нагамі! Аказваецца, ён выбраў пад сваю схованку пустую прастору пад турыстычнай кладкай – там няма ветру. Мы глядзім на яго з 2-3 м, пазіраючы ўніз. Птушка занятая харчаваннем, калі перабіраецца з аднаго месца на другое, то добра бачныя светлае надхвосце і пясочна-ахрыстыя дэталі апярэння. Зблізу ерчык вельмі прыгожы!
З радасцю і пачуццём незвычайнай сатысфакцыі, ужо спакойныя, апошні раз глядзім на птушынае Эльдарада навокал і ў прыцемках вяртаемся да машыны. Час адпачнуць і адзначыць такі поспех.
Не магу ўспомніць, каб у Польшчы мне атрымалася так хутка убачыць такія надзвычаныя віды. Няма сумневу, што гэта бёдуотчарскі "hat trick" i спаўненне мараў многіх бёрдэраў і твітчэраў.
Наступныя тры дні на ўзбярэжжы Балтыкі радавалі нас пагодай. Сібірская завірушка (а нават дзве) былі там да 17 кастрычніка, сібірскі ерчык – да 16-га, а пустынная падкаменка як мінімум да 20-га.
Склад нашай падляшскай каманды: Jarosław Banach, Robert Kapowicz, Tomasz Kułakowski
Tomasz Kułakowski (www.avestom.com ) для www.birdwatch.by
Здымкі аўтара, на верхнім - сібірскі ерчык на Хэльскім паўвостраве, 15.10.2016 г.
На гэтую тэму:
Новы від птушак адзначаны для Польшчы
У Спісе птушак Польшчы па-ранейшаму 450 відаў
Апошнія змены ў складзе авіфауны Польшчы
ПОТЕНЦИАЛЬНЫЕ НОВЫЕ ВИДЫ ПТИЦ ДЛЯ БЕЛАРУСИ: КТО ОНИ?
ОБЗОР РЕДКИХ ВИДОВ ПТИЦ, ОТМЕЧЕННЫХ В БЕЛАРУСИ В 2015 ГОДУ
БОФК: В СПИСКЕ ПТИЦ БЕЛАРУСИ СТАЛО 325 ВИДОВ - ДОБАВИЛИСЬ 4 И ИСКЛЮЧЕНЫ 2
НАВІНЫ КЛУБА200: НОВЫ КААРДЫНАТАР АДНАЎЛЯЕ РАССЫЛКУ ПАВЕДАМЛЕННЯЎ ПРА ЦІКАВЫЯ НАЗІРАННІ
- Увайдзіце ці зарэгіструйцеся каб пакідаць каментары.
Comments
Harrier - 21.10.2016 - 16:32
Шчыра дзякую, Томэк, за гэты…
Шчыра дзякую, Томэк, за гэты эксклюзіўны і вельмі цікавы матэрыял!
аев (госць) - 21.10.2016 - 17:38
class! вельмі цікава. І табе…
class! вельмі цікава. І табе, Дзіма, дязкуй, што папрасіў Томка напісаць пра гэтыя прыгоды
vogelfrei - 21.10.2016 - 19:17
мы чужие на этом празднике…
мы чужие на этом празднике жизни :(
Harrier - 21.10.2016 - 19:39
In reply to мы чужие на этом празднике… by vogelfrei
Калі не будзем размнажаца і…
Калі не будзем размнажаца і ўдасканальвацца, то так і застанецца. Таму шлях да свята просты: хадзіць, назіраць і быць гатовым да яго.
І чым нас будзе больш, тым будзе лягчэй.
vogelfrei - 22.10.2016 - 12:23
In reply to Калі не будзем размнажаца і… by Harrier
насчёт быть готовыми: у…
насчёт быть готовыми: у орнитологов и большинства бердвотчеров присутствует установка определять всех птиц в первую очередь как обычный вид, с таким подходом и пропустишь редкость, надо смотреть иначе: вдруг этот молодой грач - черная ворона, а эта самка обыкновенной каменки - каменка-плясунья.
aistok - 22.10.2016 - 12:54
In reply to насчёт быть готовыми: у… by vogelfrei
Один "умник" как то сказал: …
Один "умник" как то сказал: " Если вид выглядит как "наш", значит это "наш"... Я много раз говорил, ну почему Вы отметаете американские, например, виды куликов?! Уйма куликов только бывает в Европе, и сибирских и американских. Заметьте. как происходит определение видов тех же куликов: смотрим, и если вид сомнительный, открываем Коллинз и смотрим.... наши виды, совершенно не заглядывая на страницу с американскими. А, вот это такой то песочник, "наш". Хотя отличия от тех же иноземных видов бывают очень даже минимальные. А кто из Вас, уважаемые, пытался сравнить в поле нашего и американского перевозчика, например? Западные бёрдэры как то ответственнее подходят: стаю крякв будут целый час рассматривать, не затесалась ли среди них какая нибудь редкость. Поэтому установку определять вид как обычный надо отметать, меняя подходы. Поэтому дело не только в размножении. как пишет Дима, ( хотя количество здесь практически всегда перерастает в качество ), но и в подходах.
Harrier - 22.10.2016 - 15:58
In reply to Один "умник" как то сказал: … by aistok
Так, тут нам яшчэ расці і…
Так, тут нам яшчэ расці і расці!
Праблема для многіх ненашых відаў такая, што часам пра невялікія адрозненні трэба ведаць дзе (у якім месцы) і як выглядаюць.
Так было ў мяне з камчацкай чайкай, напрыклад. Але галоўнае тут - сумнеў у правільным вызначэнні, як піша Алег.
Ну і не баяцца вучыцца. А тут ужо без памылак не бывае.
vogelfrei - 22.10.2016 - 17:35
In reply to Так, тут нам яшчэ расці і… by Harrier
могу только согласиться, но …
могу только согласиться, но "Птушкi Беларусi" чуть ли не на первой странице дают такую установку: видеть в первую очередь обычные виды, а не стараться высмотреть редкость в обычной на первый взгляд птице. такая установка и откладывается в подсознании новичков.
Harrier - 22.10.2016 - 17:49
In reply to могу только согласиться, но … by vogelfrei
І для навічка ўстаноўка…
І для навічка ўстаноўка правільная! І нават больш - універсальная, бо там напісана (сэнс): звычайныя віды сустракаюцца найчасцей, рэдкія - зрэдку.
І пачынаць вызначэнне варта са звычайных відаў, а не з рэдкасцяў. Хутчэй за ўсё такі алгарытм і прывядзе да правільнага вызначэння.
А з часам досвед падказвае, што глядзець трэба зноў і зноў усіх птушак і сярод іх могуць аказацца рэдкасці)