Амялушкавыя гісторыі. Частка V: Налёты на рабіну і амяла

Працяг. Папярэднія фота-гісторыі тут: І, ІІ, ІІІ і IV.

Час ішоў, а налёты амялушак (Bombycilla garrulus) на рабіну працягваліся. Прычым ранейшыя выразныя хвалі, калі дзесяткі птушак адначасова наляталі, праглыналі - або не - адарваныя ягады, і праз некалькі секунд неяк спалохана, але таксама раптоўна, як прыляцелі, адяталі на суседнія дрэвы ператраўліваць здабытае, неяк згладзіліся. І нават паміж 'налётамі' асобныя птушкі елі рабіну на рознай вышыні. А некаторыя з прыляцелай сотні, здаецца, і не заўважылі чым займаюцца іншыя амялушкі і  'апраўдвалі' сваю назву - выбіралі найбольш даступныя ім ягады на вялікім кусціке амялы на высокай бярозе зусім побач з высокай рабінай.

Але хаця той куцік амялы быў увесь усыпаны ягадамі, яго памеры стваралі праблему птушкам і хаця некаторыя з іх сядалі ўнутр кусціка, іншыя адрывалі ягады на знешнім перыметры, для чаго ім часам прыходзілася нават завісаць у паветры. Або цягнуліся да ягад з суседніх галін бярозы. Карацей, ім, як і аматарам рабіны (можа яны і не дзяліліся на дзве гэтыя ўмоўныя групы), было не зусім лёгка. Так ці іначай, абед пмялушак працягваўся.

Гродна, 07-11-2023

Заканчэнне ТУТ

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі