Дакладна 11 месяцаў таму – 27 мая 2009 году - мы далучыліся да агульнасвятовай сістэмы вызначэння рэйтынгу сайту па яго наведвальнасці, якая тады называлася TOP 500 Birding Websites. Праз рэзкае павелічэнне сайтаў, якія вызначаюць на ім свой рэйтынг, праз нейкі час сайт змяніў сваю назву на ТОП 1000.
Аднак засталася нязменнай сістэма вызначэння рэйтынгу: месца вызначаецца сярэдняй наведвальнасцю, якая вызначаецца штодзень, штотыдзень, штомесяц і штогод.
Пачалі мы сваё падарожжа ўверх з 960 месца (Мы далучыліся да TOP 500 Birding Websites), праз тры дні былі ўжо Мы сярод 500 лепшых уэб-пляцовак, прысвечаных назіранням птушак!

Аднак значна лепшыя рэйтынгі чакалі да пачатку гэтага году, калі дзякуючы здымкам свістуна, які аказаўся горным, мы змаглі перакрочыць рубеж першай сотні самых папулярных сайтаў.

    В Бресте продолжается акция для школьников. Как уже было отмечено раньше (Школьникам Бреста – про пустельгу), первая презентация про Птицу 2010 года была показана в СШ №12. Приняв во внимание некоторые недочеты 1-ой презентации, плюс некоторые фотографии и советы Марины Демешко, я доделал презентацию. Думаю, она получилась максимально доступной, поучительной и интересной для школьников. Плюс к презентации я всегда в конце показывал собственноручно смонтажированный фильмик про пустельгу. Сюда вошли видеоролики, снятые web-камерой в гнезде сокола.

У два першых травеньскіх дня ў старажытным палескім горадзе Тураве адбудзецца Фестываль птушак.
Ініцыятарам мерапрыемства выступіла грамадская арганізацыя “Ахова птушак Бацькаўшчыны” (АПБ), суарганізатарамі з’яўляюцца Міністэрства прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя, Праграма развіцця ААН у Беларусі, Праграма малых грантаў Глабальнага экалагічнага фонду, Праект ГЭФ/ПРААН па Палессю, Жыткавіцкі райвыканкам.

Новае даследаванне паказала, што без тэрміновай дапамогі і дзеянняў па выратаванні аднаго з самых малалікіх відаў папугаяў, ён знікне на працягу пяці наступных гадоў.
Аранжавапузы папугай (Neophema chrysogaster) атрымаў статус “крытычна пагражаемага” ў 2006 годзе. Яго агульная папуляцыя налічвае менш, чым 200 птушак. Птушкі гняздуюць толькі на востраве Тасманія, і ляцяць праз праліў Bass зімаваць у паўднёвую Аўстралію.  Міністр аховы навакольнага асяроддзя Аўстраліі Пітэр Гарэт (Peter Garrett) абвясціў, што Ўрад выдзяляе 260 тысяч $, каб прафінансаваць самыя тэрміновыя дзеянні, вызначаныя для выратавання папугаяў. Для гэтага быў складзены 18ці месячны План дзеянняў, каб падвысіць шанцы віду.

     Для найбольш выбітных людзей, якія займаюцца аховай прыроды існуе свая “Нобелеўская” ўзнагарода - Goldman Environmental Prize. У гэтым годзе яе атрымала Малгожата Гурска (Malgorzata Górska), якая працуе ў арганізацыі Агульнапольскае таварыства аховы птушак OTOP (BirdLife у Польшчы). 
Малгожата звязана з польскай прыродай штодзень – не толькі з-за працы ў ОТОР, але і з-за таго, што мае агратурыстычную гаспадарку, якую вядзе разам з мужам недалёка ад межаў Беларусі – на Бебжанскіх балотах.

15-16 мая 2010 г. на працягу 24 гадзінаў у Польшчы адбудзецца ўжо другая штогадовая гонка за птушкамі – Birdrace-2010 (II Rajd Ptasiarzy).
Да 5 мая трэба стварыць сваю каманду з 3-5 чалавек, выбраць капітана і ваяводзтва, на тэрыторыі якога будзе выступаць каманда. Пасля гэтага трэба прыслаць заяву на адрас арганізатара tutaj.
Пад час спаборніцтваў трэба, каб як мінімум 95% відаў былі адзначаныя ўсімі чальцамі каманды. Нельга выкарыстоўваць электронныя прылады ды галасы птушак, каб звабіць іх да сябе, таксама не вольна непакоіць птушак на гнёздах і выкарыстоўваць у начны час моцныя ліхтары.
Траса каманды павінна знаходзіцца ў межах аднаго з ваяводзтваў, для перамяшчэння можна выкарыстоўваць любыя віды транспарту, але так, каб чальцы каманды ўвесь час знаходзіліся ў межах галасавога кантакту. Не можна прымаць дапамогу ў пошуку і вызначэнні птушак ад іншых асоб з па-за каманды.

      20 красавіка на базе педагагічнага факультэта Баранавіцкага дзяржаўнага універсітэта адбылося пазнавальнае мерапрыемства ў выглядзе арніталагічнай сустрэчы. У ім прынялі ўдзел студэнты і выкладчыкі дадзенай навучальнай установы, а таксама спецыяльны госць з Гродна, арнітолаг па прызванню і проста сябар – Яўген Сліж. Пачалося мерапрыемства а 12:35 у удной з лекцыйных аўдыторый новага корпусу універсітэта. Пасля ўступных слоў Юлі Патоцкай, арганізатара мерапрыемства, “Мы пачынаем!” у зале наступіла цішыні і вядучыя распачалі саю праграму.

При проверке искусственных гнездовий для сов, вывешенных в окрестностях болота Дикого в Пружанском районе, в середине апреля обнаружены два выводка лесной куницы.С конца марта начал работу минипроект брестской студенческой группы АПБ «Сове - гнездо!», реализуемые при поддержке Шведского орнитологического общества (Sveriges Ornitologiska Förening). В рамках проекта уже были выпущены буклеты «Совы Брестчины», которые были переданы в Брестский областной комитете природных ресурсов и охраны окружающей среды, Брестскую городскую инспекцию охраны животного мира, Областной краеведческий музей, школы и гимназии г. Бреста. 

Пустельга – птица 2010 в Беларуси. Наверняка, для посетителей сайта www.birdwatch.by это не новость, а вот для ребят (да и педколлектива) средней школы № 12 города Бреста это оказалось весьма интересной информацией. Еще бы! Ведь 2 пары этого сокола из Красной Книги гнездится в непосредственной близости от их школы. Можно наблюдать за птицами прямо из окна!

   На працягу гэтага тыдня фотавыстава Гродзенскага абласнога аддзялення ГА “Ахова птушак Бацькаўшчыны” (АПБ) пад назвай “Нашы птушкі – 2010” будзе займаць ўтульнае фае на другім паверсе галоўнага корпусу Гродзенскага дзяржаўнага ўніверсітэту імя Я.Купалы. Студэнты і выкладчыкі змогуць за пяць дзён бліжэй пазнаёміцца з птушкамі Беларусі, розныя моманты з жыцця якіх змаглі зафіксаваць Дзьмітры Якубовіч, Мікалай Гулінскі, Георгій Гулеўскі, Леанід Шчаглоў, Дзьмітры Вінчэўскі і Віктар Вясько.

Выкарыстанне лоўчых сокалаў для адпужвання чаек ад цэнтру аднаго з шатландскіх гарадоў не прынесла чаканых вынікаў – так вынікае са справаздачы Ўрада Шатландыі (See report). 
На працягу 10 тыдняў з сярэдзіны сакавіка 2009 году натрэніраваныя сокалы выкарыстоўваліся ў адмысловай “нелетальнай” для чаек праграме ў горадзе Dumfries.

Тэхналагічны прарыў дазволіў даследчыкам з Аўстрала-Азіяцкай працоўнай групы па кулікам (Australasian Wader Studies Group) з арганізацыі Birds Australia убачыць шляхі міграцыі невялікіх кулічкоў – каменешарак (Arenaria interpres). Чатыры птушкі былі забяспечаны ультра-лёгкімі геалакатарамі, з дапамогай якіх даведаліся, што палёт птушак з месцаў зімоўкі ў Аўстраліі праз Ціхі акіян да Тайваню заняў 6 сутак, пасля чаго кулікі паляцелі ў паўночную Сібір на месцы гнездавання.

Аўстралійскія бёдуотчары і нават звычайныя людзі могуць дапамагчы сачыць за перамяшчэннямі казуараў, дасылаючы дадзеныя пра свае сустрэчы з птушкамі з дапамогай мабільных тэлефонаў.  
Новы праект быў распачаты University of Queensland, Queensland Parks and Wildlife, і Australian Geographic and Rainforest Rescue адкрыццём новага ўэб-сайту  (new website), праз які плануецца заахвоціць людзей назіраць за лакальнымі папуляцыямі паўднёвага казуара (Casusarius casuarius).

Любы карыстальнік можа занесці дэталі свайго назірання самастойна на сайт або калі ёсць тэлефон з вызначэннем дакладнага месцазнаходжання, можна зрабіць гэта з выкарыстаннем Google Maps праз мабільную сувязь.

Каманда па выратаванню какапо (Strigops habroptilus) з дэпартаменту аховы прыроды Новай Зеландыі (New Zealand Department of Conservation (DOC)), абвясціла пра першае ў свеце паспяховае штучнае асемяненне гэтых птушак з прыроднай папуляцыі.
Да пачатку 1980-х гадоў мясцовы эндэмік нелятаючы савіны папугай, або какапо, застаўся толькі на невялікім востраве Ст’юарта (Новая Зеландыя), дзе каля паловы дарослых птушак штогод забівалі інтрадукаваныя на востраве бадзяжныя каты. 61 пазасталы ў жывых папугай быў адлоўлены і перавезены на іншыя астраўкі, куды інтрадукаваныя драпежнікі не змаглі дабрацца. Ўсе птушкі былі пазначаны радыёперадатчыкамі, для іх выкладалася дадатковае харчаванне, вакол гнёзд адбывалася кругласутачнае назіранне з дапамогай адмысловых відэакамер, успрымаючых інфрачырвоныя хвалі. У выніку амаль праз 20 гадоў папуляцыя стабілізавалася і пачала павольна ўзнаўляцца, а потым і павялічвацца.

Навукоўцы лічаць, што яны зрабілі яшчэ адзін крок да зразумення як некаторыя віды птушак капіруюць гукі, якія выдаюць іншыя віды пернатых, іншыя жывёлы ці чалавек.
Каманда даследчыкаў з універсітэту Св.Эндр’ю (Эдынбург, Шатландыя), пад кіраўніцтвам Лауры Келлі (Laura Kelley) вывучала асаблівасці вакалізацыі плямістага шалашніка (Ptilonorhynchus maculatus) ў штаце Квінслэнд (Аўстралія). Шалашнікі ў сваіх “песнях” выкарыстоўваюць шырокую гаму гукаў, якія ўключаюць у рознай камбінацыі ў сваю кампазіцыю. І хаця атрымалася, што песні суседніх самцоў будуць больш падобныя адна на адну, чым песні больш аддаленых самцоў, аказалася, што яны вучацца капіраваць свае гукі не адзін у аднаго, а непасрэдна ў асяроддзя. Асяроддзе бліжэйшых самцоў больш падобнае, чым аддаленых адзін ад аднаго, таму і кампазіцыі гукаў, якія яны ўключаюць у свае песні, больш падобныя.
Цікава, што здольнасці да капіравання выкарыстоўваюць каля 20% відаў атраду Вераб’інападобных. Аднак навукоўцы дагэтуль не ведаюць, чаму і як магло ўзнікнуць падобнае капіраванне чужых гукаў.