Невялікі востраў Christiansø ў Балтыйскім моры – адно з найлепшых месцаў у Даніі для назірання цікавых відаў птушак. Менавіта тут за апошнія 35 год былі зарэгістраваныя такія рэдкасці, як егіпецкі ляляк (Caprimulgus aegyptius), чырвонахвосты салавей (Luscinia sibilans), Свэнсанаў дрозд (Catharus ustulatus), салавей-чырванашыйка (Luscinia calliope) і сібірская завірушка (Prunella montanella). Аднак 30 мая сюды заляцела сапраўдная рэдкасць! 

Я прыплыў на востраў у 11.00 на лодцы, каб здзейсніць сваё штогадовае “я павінен знайсці нешта рэдкае, альбо мой водпуск прайдзе ніяк”.

Блакітнавокую наземную туркаўку (Columbina cyanopis), бразільскага эндэміка, пасля навуковага апісання ў 1870 годзе бачылі толькі некалькі разоў. І вось від, які многімі лічыўся зніклым, быў упершыню сфатаграфаваны і зняты на відэа!

Паводле Чырвонага спісу МСАП (IUCN Red List) 2015 года, 218 відам птушак з 10.425 відаў вядомых для навукі, прысвоены крытычна пагражаемы статус (critically endangered). Адным з самых рэдкіх з гэтых відаў можна лічыць блакітнавокую наземную туркаўку, якую апошні раз назіралі ў 2007 годзе. Аднак на гэтым тыдні міжнародная каманда навукоўцаў паведаміла пра тое, што яе чальцы не толькі назіралі гэты загадкавы від у прыродзе, але і зрабілі гэта ў невядомай да гэтага мясцовасці.  

Пастаянныя карыстальнікі нашага сайта ведаюць, што сёлета ў нас можна назіраць за жыццём двух пар сокала-пустальгі (Falco tinnunculus) он-лайн, прычым абодва гнязда знаходзяцца на тым самым шматпавярховіку ў Брэсце. Негледзячы на блізкае суседства, пачатак гнездавання гэтых пар моцна адрозніваецца: першая самка пачала адкладваць яйкі яшчэ 24.04, а другая – толькі 10.05. Чаму такая розніца ў тэрмінах магла з’явіцца?

Ісландзкія пясочнікі (Calidris canutus canutus) штогод мігрыруюць паміж месцамі гнездавання ў Арктыцы і месцамі зімоўкі ў Заходняй Афрыцы. З-за пастаяннага паляпцення клімату, птушаняты ў гэтага віду перад адлётам на зімоўку не вырастаюць да патрэбных памераў таму што прапускаюць пік колькасці насякомых у Арктыцы. У выпадку, калі яны далятаюць на зімоўку ў тропікі, яны сутыкаюцца там з іншымі нязручнасцямі: іх больш кароткія дзюбы не дасягаюць да самай лепшай ежы – ракападобных і малюскаў. Таму даследчыкі лічаць, што натуральны адбор будзе прыводзіць да памяншэння памераў ісландзкіх пясочнікаў адначасова з павелічэннем іх дзюбы.

Представляем очередной обзор пернатых редкостей из Клуба200, посетивших Беларусь в течении апреля. На этот раз мы не будем писать про страны-соседи: весна - пора "горячая" на наблюдения птиц, а потому "хватит и наших". Безусловно, текст технический, достаточно однообразный и скучный. От себя лично решил внести кое-какие комментарии, иногда критические, иногда бессмысленные и, в принципе, пустые, тем самым как-то разнообразив чтение. Свои замечания, обиды, предложения предлагаю вносить в комментариях -  там их все равно никто не увидит! )

Тое, што вялікія савукі (Mergus merganser) не толькі зімуюць у добрай колькасці, але як мінімум апошнія гады гняздуюць недзе на Нёмане ў межах Гродна, пацверджваюць штогадовыя назіранні самак з ужо падрослымі птушанятамі, якія з канца мая адзначаюцца на рацэ. Аднак дзе канкрэтна гэтыя самыя вялікія еўрапейскія качкі знаходзяць дуплы або норы адпаведных памераў, у якіх і будуюць з уласнага пуху свае гнёзды, дагэтуль заставалася невядомым. І так бы яно і цягнулася, каб не простыя гарадзенцы, якія не толькі заўважаюць незвычайных дзікіх птушак у горадзе, але і гатовы ім дапамагчы ў цяжкай сытуацыі.