Навукоўцы выкарыстоўваюць хай-тэк прылады, каб зразумець чаму колькасць тупікаў на адной з брытанскіх калоній загадкава зменшылася на траціну. Даследчыкі замацоўваюць на марскіх птушках, якія гняздуюць на астравах Фэйрн (Farne Islands), на ўзбярэжжы графства Northumberland (Вялікабрытанія) разнастайныя супер-сучасныя тэхнічныя прылады ў надзеі атрымаць дадзеныя аб самых важных момантах жыцця гэтых птушак.

Трыццацігадовы маніторынг папуляцый лясных відаў птушак у Вялікабрытаніі паказаў, што колькасць большасці з іх зменшылася больш чым на 50%.
Яшчэ 17 відаў птушак з іншых экасістэм таксама значна зменшылі сваю колькасць – большасць з іх зімуе ў трапічных раёнах Заходняй Афрыцы, дзе месцы іх зімоўкі пачынаюць дэградаваць.
Колькасць шпакоў, канаплянак, гілёў і пячуравак-будаўнічкоў літаральна абвалілася, тады як адзначаны 12 відаў (сярод іх чорнагаловая леска, сарока, кольчатая туркаўка), якія павялічылі сваю колькасць за гэты час.

Наталья Голицына (Лондон)

В Великобритании развернута массовая кампания против закрытия радиостанции "Birdsong" ("Птичья песнь"), передававшей только пение птиц. Она просуществовала полтора года, успев завоевать аудиторию в полмиллиона человек.

Ранее на частоте "Birdsong" работала радиостанция "One Word", специализировавшаяся на разговорном жанре. Её постоянная аудитория была втрое меньше.

Грант ад Фонда Супольнасці BirdLife International дапамагае ўзнавіць папуляцыю пагражаемага прыбярэжнага зуйка Thinornis novaeseelandiae на востраве Мана недалёка ад заходняга ўзбярэжжа сталіцы Новай Зеландыі – Веллігтона. Першыя індыкатары поспеху ўжо былі адзначаны. Адна пара з 41 маладых птушак, выпушчаных на востраў у 2007г., выгадавала птушаняў у 2008г., яшчэ 5 маладых кулічкоў выляцела з гнёздаў на востраве сёлета. Цікава, што першае птушанё вывялося ў адналетніх бацькоў, хаця звычайна зуйкі пачынаюць гнездаваць у двухгадовым узросце. 

Кіты ля ўзбярэжжаў Аргенціны займелі новага ворага – чаек. Вялікія марскія чайкі навучыліся харчавацца на кітах – яны сядаюць на іх спіны і выдзіраюць дзюбай кавалкі скуры і ворвань (падскурны тлушч). Такога не ўбачыш больш нідзе на Свеце.
Першыя атакі вакол паўвострава Вальдэс былі адзначаны яшчэ 35 год таму, але сістэматычнае вывучэнне гэтай незвычайнай з’явы пачалося толькі нядаўна. Доля кітоў, якіх атакавалі чайкі, вырасла з 1% ў 1974г. да 78% цяпер.
Чайкі паступова паглыбляюцца ў ворвань кітоў. “Можна ўбачыць параўнальна вялікія адкрытыя раны, ў якія пранікае інфекцыя.” – так апісаў вынікі нападаў чаек Роджэр Пэйн (Roger Payne) з арганізацыі Ocean Alliance. “Некаторыя з ранаў маюць да паўметра даўжынёй і іх краі выглядаюць як сляды ад тысяч ўкусаў”.

Першыя птушаняты Сейшэльскай райскай валасяніцы Terpsiphone corvina выляцелі за апошнія 60 год па-за востравам La Digue з гнязда на каралавым востраве Denis. Маладыя птушкі ўжо добра лятаюць, крычаць і падкармліваюцца сваімі бацькамі. “Тыповыя нармальныя і здаровыя птушаняты валасяніц” – так пракаментаваў іх паводзіны Нірмал Шах (Nirmal Shah), дырэктар Nature Seychelles (партнёр BirdLife).
Сейшэльская райская валасяніца засталася адзіным сейшэльскім відам птушак, які мае “крытычна пагражаемы” статус. Раней такія крытычна пагражаемыя віды як сейшэльскі сарокавы дрозд Copsychus sechellarum, сейшэльская белаглазка Zosterops modestus і сейшэльская сплюшка Otus insularis дзякуючы эфектыўнай ахове атрымалі больш нізкі ахоўны статус. Аднак і папуляцыя райскай валасяніцы паступова павялічваецца: ў 1996г. іх налічвалі 69-83 пары, а праз чатыры гады (калі праводзіўся апошні поўны ўлік віда) іх стала паміж 104 і 139 парамі.

Нядаўна LIPU (BirdLife у Італіі) і Banca Monte dei Paschi di Siena, адзін з найбуйнейшых італьянскіх банкаў, выпусцілі крэдытную картку каб дапамагчы ахове прыроды. Паводле дамовы з банкам LIPU атрымае з кожнай распаўсюджанай карткі 3 эўра.
Дагэтуль ініцыятыва была даволі паспяховай і ўжо 1800 картак распаўсюджана. "Ідэя дапамагчы прыродзе з дапамогай крэдытных картак – выдатная ініцыятыва” – сказала Сара Арланд’і (Sara Orlandi), фандрайзер LIPU. "Такія карткі таннейшыя за звычайныя і вы вельмі проста можна аддаць ім прыярытэт перад іншымі карткамі праз сістэму home banking. Аднак найбольш важнае тое, што Вы дапамагаеце LIPU’s захоўваць навакольнае асяроддзе”.

Знойдзеннае месца гнездавання займаецца сокаламі і сёння. Такім чынам гэтае гняздо – самае старое, знойдзенае для драпежных птушак. Тры другіх гнязда гэтых самых вялікіх у Свеце сокалаў, якім больш за 1000 гадоў, таксама знойдзеныя на Грэнландыі. На адным з іх знойдзены пер’я птушкі, якая займала яго больш чым 600 гадоў таму.
Тым не менш, орнітолагі мяркуюць, што пацяпленне клімату можа хутка выгнаць сокалаў з іх “старажытных” наседжаных месцаў.

Сямейная сцэнка сям’і дропаў з птушанём не назіралася ў Вялікабрытаніі з 1832. І вось, у пачатку чэрвеня 2009 г. адразу дзве самкі гэтага глабальна пагражаемага віда птушак паспяхова вывелі птушанят. Гэтая радасная навіна з вялікім уздымам была ўспрынята камандай навукоўцаў і валанцёраў, якая на працягу некалькіх апошніх гадоў прыкладае вялікія намаганні, каб вярнуць на гнездаванне самую цяжкую лятаючую птушку Свету. Для мераў бяспекі месцазнаходжанне гнёздаў трымаецца ў сакрэце.

Парэшткі дыназаўра, адкапанага ў Заходнім Кітаі, праліваюць новае святло на магчымы шлях эвалюцыі костак крыла птушак. Узрост парэштак быў ацэнены на 160 мільёнаў гадоў і новы від атрымаў назву Limusaurus inextricabilis. Добрая захаванасць шкілету гэтага дыназаўра дапамагае праследзіць шлях ад пяціпальцавай канечнасці папярэднікаў птушак да трохпальцавай апошніх.
 Праца, апублікаваная ў часопісе Nature, кажа пра тое, што хутчэй за ўсё ў крылах птушак захаваліся сярэднія тры пальцы, чым скрайнія.

Новая навуковая праца кажа пра тое, што першыя пёры сваім з’яўленнем, напэўна, абавязаныя візуальным дэманстрацыям. Пацверджанне гэтаму было “адкапанае” ў паўночна-усходнім Кітаі, дзе знайшлі парэшткі дыназаўраў узростам 125 мільёнаў гадоў.
Каманда навукоўцаў, артыкул якіх быў апублікаваны ў часопісе PNAS journal, піша пра тое, што іх знаходка дапаможа зразумець паходжанне пер’я.

Адзіны від птушак – эндэмік Брытанскіх астравоў, быў выключаны з Чырвонага спісу рэдкіх і знікаючых відаў жывёл гэтай краіны.
Каралеўскае таварыства абароны птушак (RSPB – партнёр BirdLife у Вялікабрытаніі) прызнала папуляцыю шатландзкага крыжадзюба стабільнай і не адпавядаючай больш статусу “знікаючага віда”. Аднак крыжадзюб – адзін з нямногіх добрых прыкладаў відаў, статус аховы якіх атрымалася знізіць у 2009 годзе. Падрабязней пра  новы Чырвоны спіс Вялікабрытаніі гл. тут: http://www.birdwatch.by/news/345

    З заканчэннем вясны лагічна падышла да заканчэння першая інтэрактыўная акцыя нашага сайта “Сочым за прылётам нашых птушак”, таму варта падвесці вынікі яе і паглядзець, што атрымалася і куды можна рухацца далей. 
Адной з мэт дадзенай акцыі была спроба адсачыць прылёт птушак на Беларусь, у гэтым годзе абмежаваліся толькі Гарадзенскай вобласці (па прычыне станаўлення сайта). Канешне, пра нейкія дакладныя феналагічныя звесткі казаць не прыходзіцца, але агульную карціну атрымаць можна. 

Каманда альпіністаў была выклікана, каб спусціць на зямлю і закальцававць дзьвюх 25-дзённых птушанят вандроўнага сокала ў Норфамберландскім лесе (Northumberland Forest) (Вялікабрытанія).
Папуляцыя гэтага яшчэ некалькі гадоў таму зніклага не толькі на гэтай тэрыторыі, але і амаль па ўсёй краіне сокала цяпер стабільная.

Ніжэй Вы знойдзеце найбольш цікавыя моманты з правілаў нашых калег з Польшчы, некаторыя з нашых правіл можна дапоўніць амаль не змяняючы польскімі пунктамі, некаторыя трошкі змяніць ці падкарэктаваць. Свае меркаванні, калі ласка, размяшчайце ў Каментарах пад гэтым артыкулам (што могуць рабіць нават не зарэгістраваныя карыстальнікі нашага сайту).