Новае даследаванне, праведзенае камандай гішпанскіх навукоўцаў, нечакана паказала, што як мінімум вялікія віды драпежных птушак (якія харчуюцца пераважна падаллю), дакладна ведаюць дзе праходзіць мяжа паміж Гішпаніяй і Партугаліяй. Гэта тым больш дзіўна, што насамрэч абедзве краіны звязаны геаграфічна рачнымі далінамі і ніякія кліматычныя або тапаграфічныя адрозненні як мінімум уздоўж мяжы не існуюць.

З канца мінулага году і да канца зімы можна не выходзячы з цёплай хаты або офіса назіраць за птушкамі, якія засталіся на зіму ў Белавескай пушчы. Гэтая ўнікальная для Беларусі магчымасць ажыццявілася дзякуючы нашаму сайту “Птушкі штодня” (які ладзіць рэгулярныя он-лайн трансляцыі з гнёздаў сокала-пустальгі з 2010 году), Сяргею Сідаруку і Насце Хмель- гаспадарам экааграсядзібы “Залессе” ў аднайменнай вёсачцы, і Аляксандру Мінічу, сябру АПБ з Брэста. Зразумела, што без тэхнічнай падтрымкі уладальніка сервера stream360.pl з Польшчы і нашага пастаяннага партнёра, таксама нічога не атрымалася б.

Ужо нейкі час вядома, а колькі гадоў таму і даказана эксперыментальна, што вусень бражніка-сфінкса грэцкага арэха (Amorpha juglandis) хаця і выглядае лёгкай здабычай для птушак, насамрэч можа эфектыўна сябе бараніць: у адказ на напад, ён пачынае гучна свісцець. Дагэтуль думалі, што менавіта сіла гука і нечаканасць адпужвае ад яго ворагаў-птушак. Аднак цяпер атрымалася паказаць, што вусені выдатна імітуюць гукі трэвогі птушак і таму так эфектыўна дзейнічаюць на іх!

Зусім нечакана белая сава (Bubo scandiacus) як для большасці навукоўцаў, так і для шырокай публікі (добра вядомая для апошняй найперш па гісторыям з Гары Поттэрам) у апошняй версіі Чырвонага спісу Міжнароднага саюзу аховы прыроды (МСАП) змяніла статус на Vulnerable (уразлівы) з Least Concern (невялікая рызыка існаванню).

Каманда навукоўцаў дзякуючы сучасным генетычным даследаванням змагла даказаць гібрыднае паходжанне аднаго з амазонскіх відаў птушак - упершыню для гэтага рэгіёна.

Залатагаловы манакін (Lepidothrix vilasboasi) быў апісаны ў Бразіліі ў 1957 годзе, аднак пасля гэтага амаль 50 гадоў не быў ні разу рэгістраваны і фактычна пераадкрыты толькі ў 2002 годзе.

Даўно вядома, што птушкі не размяшчаюць свае гнёзды абы-дзе. Напрыклад, многія віды калібры размяшчаюць свае гнёзды ў групах, аднак да апошняга часу было незразумела - што менавіта прыцягвае іх ў канкрэтныя месцы? Аказалася, што справа ў добрых суседзях.

Усяго на працягу 2017 году ў Клуб200 АПБ паступіла больш за 450 паведамленняў пра назіранні 59 рэдкіх відаў са Спісу Клубу, з якіх 2 віды – новыя для нашай краіны. Нагадаем, што ў 2016 было троху больш 400 паведамленняў пра назіранні таксама 59 відаў, з іх – 4 пра новыя для Беларусі віды.

Самы стары вядомы на сёння чалец знакамітай т.зв. Глостэршырскай дынастыі малых лебедзяў (Cygnus columbianus) нядаўна вярнуўся з расійскай тундры на сваё пастаяннае месца зімоўкі ў рэзерват Slimbridge, які належыць Трасту водаплаўных птушак і водна-балотных угоддзяў (Wildfowl and Wetlands Trust (WWT).

Мудрая (Wisdom), самка лайсанскага альбатроса (Phoebastria immutabilis) і, пэўна, самая знакамітая і самая старая вядомая нам дзікая птушка, якая яшчэ размнaжаецца, не толькі вярнулася ізноў на ціхаакіянскі атол Мідуэй

Час ці дакладней дата, калі птушкі вырашаюць пачаць гнездаваць у канкрэтным сезоне размнажэння, мае непасрэдны і моцны ўплыў на поспех гнездавання і на колькасць маладых, якія выляцяць з гнязда. Звычайна птушкі стараюцца прывязаць час вылуплення птушанят да часу максімальнай даступнасці ежы для іх. Таму дагэтуль лічылася, што пацяпленнек клімату збівае гэтыя “настройкі” птушак з-за таго, што яны больш не сінхранізуюцца з сапраўдным ходам вясны, калі расліны распускаюцца раней, раней заквітаюць і насякомыя ды іншыя безхрыбетныя як асноўная ежа птушанят таксама з’яўляюцца раней.