З’яўленне другога -  дапоўненага і папраўленага - выдання знакамітага вызначальніка стала найбольш чаканай падзеяй надыходзячага году. Некаторыя шчасліўцы ўжо атрымалі магчымасць пагартаць новую кнігу, першыя рэцэнзіі на яе з’явіліся на форуме BirdForum.net.

    Образовавшийся путем естественного скрещивания гибрид двух видов злаков стал стремительно распространяться по побережью Тихого океана в Северной Америке. Это обусловлено тем, что его почти не поедают канадские казарки, поскольку листья и стебли этого растения оказались гораздо прочнее местного вида, который произрастал там издавна.

 "Штук трыста качак і штук сорак лебядзёў засталіся зімаваць на вадасховішчы Крыніца ў Ждановічах, - піша ў сваім блогу журналіст газеты “Звязда” Глеб Лабадзенка. - Яшчэ колькі дзён таму ім пагражала смяротная небяспека: палонка пры 20-градусным марозе імкліва змяншалася…

    Как рассказали в Барановичском ГРОЧС, вечером 14 декабря в службу спасения позвонили жители Северного микрорайона: «Лебеди примерзли ко льду Светиловского озера – уже несколько часов сидят на одном месте и не двигаются... Выезжайте быстрее!»

    Нечаканае адкрыццё зрабілі навукоўцы, даследуючы амерыканскіх лысак. Аказалася, што гэтыя птушкі не толькі здольныя добра адрозніваць яйкі свайго віду ад іншых, але і адвяргаюць птушанят, якія вылупіліся ў іх гняздзе, але былі падкладзеныя іншымі лыскамі. Біёлагі з унівесітэту Каліфорніі ў Санта-Круз яшчэ ў 2003 годзе адкрылі, што амерыканскія лыскі могуць падлічыць свае яйкі і выкінуць іншыя, падкладзеныя іншымі лыскамі. Новыя адкрыцці, апублікаваныя ў Nature, паказалі, што лыскі могуць адрозніваць сваіх птушанят ад чужых, якія вылупіліся ў іх гняздзе і жорстка іх выганяюць. 

    Своесаблівым падарункам на каталіцкія каляды для літоўскіх бёдўочараў стала першая рэгістрацыя малога баклана (Phalacrocorax pygmeus) на тэрыторыі Літвы. Адбылося гэта каля горада Elektrënai, на канале мясцовай электрастанцыі. Была адзначана адна птушка разам з вялікім бакланам.

   Малінаўкі могуць рэгуляваць колькасць ежы, якую яны з’ядаюць, не гледзячы на тое, што яе даступна больш, чым звычайна, з-за штучнага асвятлення.
Такія агульныя высновы атрымала даследчыца Аляксандра Полард (Alexandra Pollard) з Cardiff University’s Biodiversity and Ecological Processes Group by the School of Biosciences, якая вывучала ўздзеянне штучнага святла на харчаванне малінавак.

    Навіны пра падарожжы двух птушак, акальцаваных у Еўропе, здзівілі людзей, якія вывучаюць птушак. Дадзеныя пра іх нядаўна абвесціў Брытанскі траст для орніталогіі (British Trust for Ornithology).
Першы рэкорд паставіла каравайка, акальцаваная ў калоніі Fao ў Паўднёвай Гішпаніі 3 чэрвеня 2006 году. Ў асобныя гады некаторыя з іх залятаюць у Вялікабрытанію, аднак шлях гэтай птушкі ляжаў нашмат далей, і 15 ліпеня 2008 г. яна апынулася ў лагуне Oropouche ў Трынідадзе і Табага (Карыбскі архіпелаг)! 

Анджуанская сплюшка, эндэмік вострава Анджуан (Anjouan island) ля Каморскага архіпелагу знаходзіцца ля мяжы знікнення. Іх засталося так мала, што больш за стагоддзе іх лічылі зніклымі.

"Да 1992 году, калі від пераадкрыў Роджэр Сэффорд (Roger Safford) з Birdlife International, від лічыўся неіснуючым на працягу апошніх ста год, часткова з-затаго, што ён выдае нетыповы для другіх відаў соваў незвычайны свіст. Цікава, што даследчык зрабіў сваё адкрыццё зусім выпадкова, бо даследаваў на востраве марскіх птушак!” – сказаў Хью Даултан (Hugh Doulton), каардынатар праекту Comoros, які працуе для Bristol Conservation і Science Foundation.
Пасля “вяртання ў свет жывых” пасля 106 год забыцця, анджуанская сплюшка (Otus capnodes) адразу апынулася ў катэгорыі ”крытычна пагражаемых” відаў у Чырвоным спісе Міжнароднага звязу аховы прыроды (IUCN Red List).

 15 января военнослужащие Пинского пограничного отряда выполняли мероприятия по охране государственной границы. Во время очередного обхода местности старший наряда прапорщик Геннадий Кисель обнаружил замершего аиста. Найденную птицу принесли на заставу, отогрели и накормили. Через два дня об этом событии знала вся Брестская область. 

Новае даследаванне паказала, што трапічныя птушкі чакалі, пакуль Паўднёвая і Паўночная Амерыка не злучацца дзякуючы Панамскаму перашыйку каб перасунуцца на поўнач – не гледзячы на тое, што яны, здаецца, і да гэтага былі здольныя пераляцець адлегласць, якая раздзяляла гэтыя кантыненты.

Профессор биологии из университетского колледжа в Лондоне Роджер Уоттон обнародовал результаты своего исследования о крыльях ангелов. Ученый сравнил физиологию птиц с тем, как изображают художники и скульпторы ангелов и других мифических существ, обладающих способностью летать. И пришел к выводу, что все они не смогли бы подняться в воздух.

Вот что рассказал РС профессор Роджер Уоттон:

    Пасля знікнення мільёнаў грыфаў на працягу апошніх 20 гадоў, тыя, што выжылі, зноў апынуліся пад пагрозай – яшчэ раз. Паўсюднае выкарыстанне ў многіх азіяцкіх краінах для прафілактыкі “ўсіх захворванняў” быдла леку пад назвай дыклафенак прывяло да таго, што грыфы і сіпы паступова атручваліся, з’ядаючы іх парэшткі і гінулі. З кожнай тысячы кумаяў, распаўсюджаных у Паўднёвай Азіі ў 1980я гады, да сённяшняга дня дажыў у сярэднім толькі адзін!

    Олуша, якую знайшлі амаль без сілаў у графстве Dorset, пасля паспяховай рэабілітацыі пражыла яшчэ больш за 8 год! Навіну распаўсюдзіла арганізацыя RSPCA.Рэабілітацыйны цэнтр RSPCA West Hatch Wildlife Centre у графстве Somerset атрымлівае прыкладна 10 аслабленых олушаў штогод для ачысткі іх пер’я і/або рэабілітацыі. Звычайна птушак прывозяць туды пасля штормаў або забруджаных нафтапрадуктамі.

Птушкі здольныя падаваць крыкі трывогі, кіруючы галасы і для птушак іншых відаў.  Такія крыкі выконваюць дзве функцыі – засцерагаюць іншых птушак ад небяспекі і папярэджваюць драпежнікаў аб тым, што яны ўжо заўважаныя.