Арганізацыя BirdLife South Africa сфармавала адмысловую працоўную групу, каб захаваць дропаў на тэрыторыі краіны. “З 10 відаў, якія сустракаюцца ў Паўднёва-Афрыканскай рэспубліцы, 6 занесены ў Чырвоную кнігу” – падкрэсліў Марк Андэрсон (Mark Anderson), выканаўчы дырэктар арганізацыі. 

   Па прыкладу Вялікабрытаніі, ў Бразіліі з 2006 году пачалі праводзіць Birdwatching Fair – Фэст-ярмарку для бёдуотчараў. Называецца ён AVISTAR, і штогод збірае ўсё больш наведвальнікаў. Фэст праходзіў у парку Villa-Lobos у адным з найбуйнейшых гарадоў Бразіліі – Сан Паула.

У мінулым месяцы нарэшце друкам выйшла кніга: Дз.Вінчэўскі. Пуцявод па законах прыроды разам з птушкамі. Мн.: АПБ, 2008. – 198 с.
 Падрыхтаваная сябрамі АПБ з Гродзенскага абласнога аддзялення дзякуючы Амбасадзе Вялікабрытаніі ў Рэспубліцы Беларусь і Каралеўскаму таварыству абароны птушак (RSPB). Яе папяровы наклад прадугледжваецца распаўсюджваць сярод настаўнікаў-сябраў АПБ на адмысловых семінарах, прысвечаных інтэрактыўным методыкам навучання.
А з 13 чэрвеня, дзякуючы зацікаўленасці і падтрымцы адукацыйнага партала www.nastaunik.info , электронны варыянт кнігі ў фармаце pdf (6,91 Мб) кожны можа спампаваць тут: http://nastaunik.info/files/f/320_Puciavod.pdf

Інтэрнэт-сайт www.xeno-canto.org быў задуманы і пачаў стварацца яшчэ 4 гады таму спачатку толькі для некамерцыйнага распаўсюджання галасоў птушак з абодвух Амерык. Аднак праект стаў з часам настолькі папулярным, што цяпер па колькасці наведвальнікаў займае 22 месца ў рэйцінгу бёрдуотчарскіх сайтаў і мае вялізарную калекцыю галасоў птушак практычна з усяго Свету.

Па інфармацыі, атрыманай ад вугорскіх калег, адзін з сокалаў-балaбанаў, памечаны спадарожнікавым GPS-перадатчыкам, зноў заляцеў на поўдзень Беларусі.
Цікава, што менавіта гэты малады самец, які атрымаў імя Лехель, амаль год таму ў сярэдзіне чэрвеня таксама правёў некалькі дзён на Палессі, а ўпершыню заляцеў у нашу краіну ў траўні мінулага года. Трохі раней за Лехеля ў Беларусь заляцеў іншы малады самец балaбана – Барнабас.

Новая справаздача сцвярджае, што паміж 2000 і 2008 гг. колькасць марскіх птушак тут зменшылася ў сярэднім на 19%.
Прадстаўнік адной з арганізацый, якая рыхтавала справаздачу, праф. Колін Гэлбрэйф (Colin Galbraith) са Scottish Natural Heritage (SNH) амаль пэўна галоўнай прычынай гэтай негатыўнай тэндэнцыі лічыць недахоп ежы з-за моцнага змяншэння колькасці дробных відаў рыбы, найперш пясчанак (Ammodytes spp.).
SNH сцяврджае, што хутчэй за ўсё на рыбу падзейнічала падвышэнне тэмпературы марской вады. Ў сваю чаргу меншая колькасць даступнай для птушак рыбы прывяла з года ў год да меншай колькасці дарослых птушак, якія змаглі выжыць. Адначасова паднялося на крыло недастатковая колькасць птушанят каб, хаця б замяніць памерлых дарослых птушак.

Згодна з вынікамі даследавання, самцы калібры для таго, каб зрабіць адпаведнае ўражанне на самку пад час токавага палёту могуць дасягаць вялізарных хуткасцяў. Паветраныя акрабаты дасягалі хуткасці амаль у 400 даўжыняў свайго цела за сэкунду!
Крыстафер Кларк (Christopher Clark) з універсітэту Бэрклі ў Каліфорніі (University of California Berkeley) здымаў на спецыяльную камэру (якая робіць 500 кадраў у сэкунду) шлюбныя токавыя палёты самцоў калібры Анны. Каб не шукаць самак, даследчык прывабліваў самцоў на чучалы таго ж віду.

Шчыра віншуем нашых сяброў і калег орнітолагаў і бёдуотчараў: Мікалая Чэркаса з нацпарка “Белавеская пушча” з атрыманнем пасведчання кандыдата біялагічных навук і Валерыя Дамброўскага з Інстытуту заалогіі НАН Беларусі з паспяховай абаронай кандыдацкай дысертацыі на тэму “Большой подорлик (Aquila clanga Pallas 1811) в зоне симпатрии с малым подорликом (Aquila pomarina C.L.Brehm 1831): межкидовые взаимооотношения, численность, распространение, биология гнездования”.

Амаль месяц таму, 16 траўня 2009г., у Польшчы адбыўся першы Бёдрэйс (“гонка за птушкамі” з англ.), які атрымаў даволі дзіўную назву “Rajd Ptasiarzy” (нешта накшталт “Рэйд птушароў”). Правілы рэйду ў асноўным насьледавалі правілы Орніталагічнага маратону, які ў сярэдзіне альбо ў канцы красавіка па ўсёй Іспаніі з 2002 года праводзіць SEO (BirdLife у Гішпаніі). З 1990-х гадоў яны праводзіліся спачатку толькі ў Каталоніі, каманда з якой і ўтрымлівае еўрапейскі рэкорд – 217 відаў птушак за 24 гадзіны гонкі.  Ў параўнанні з правіламі многіх аналагічных спаборніцтваў (у тым ліку і ў Беларусі), адно з галоўных адрозненняў у тым, што польскія (як і гішпанскія) каманды не павінны вяртацца ў пункт старту, але свой маршрут трэба было закласці ў межах толькі аднаго ваяводзтва.

   У пятніцу, 5 чэрвеня, у Нацыянальнай акадэміі навук абіралі акадэмікаў і членаў карэспандэнтаў. Каб стаць акадэмікам, трэба набраць дзве траціны галасоў, прычым за акадэмікаў галасуюць толькі акадэмікі, а за членаў карэспандэнтаў — і акадэмікі, і члены карэспандэнты.
Такім чынам членам-карэспандэнтам Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі быў абраны орнітолаг, прафесар і доктар біялагічных навук Міхаіл Яфімавіч Нікіфараў, дырэктар навукова практычнага цэнтру Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі па біярэсурсах.

    Згодна з новай публікацыяй арганізацыі Wetlands International, больш чым палова папуляцый кулікоў у Еўропе, Заходняй Азіі і Афрыцы змяншаюць сваю колькасць з усё большай хуткасцю. Многія віды кулікоў прадпрымаюць міграцыі на вялікія адлегласці са сваіх гнездавых тэрыторый у Арктыцы на месцы зімоўкі нават так далёка, як ў Паўднёвую Амерыку. Некаторыя збіраюцца ў вялікай колькасці ў некалькіх месцах. Такім чынам такія водна-балотныя месцы з’яўляюцца крытычна важнымі для існавання кулікоў.

    Навукоўцы з Эберыстуыфскага ўніверсітэту (Aberystwyth University) адкрылі, што некаторыя гарадзкія птушкі спяваюць з іншай танальнасцю, чым іх “вясковыя кузіны”. Напрыклад, вялікія сініцы цьюікаюць такім чынам, каб іх можна было пачуць у шумных гарадзкіх кварталах. Але іх “кузіны” з сельскай мясцовасці могуць успрымаць такія гукі як спевы прадстаўнікоў іншага віду птушак.

Навукоўцы нанеслі на мапы дакладныя месцы размяшчэння 38 калоній імператарскіх пінгвінаў у Антарктыцы. Для гэтага яны выкарысталі следы, якія застаюцца на лёдзе ад … памёту пінгвінаў!
З-за таго, што пінгвіны маюць параўнальна невялікія памеры пакуль што немагчыма назіраць за імі, выкарыстоўваючы стандартныя спадарожнікавыя здымкі. Аднак пінгвіны збіраюцца разам у калоніі рознага памеру на час да 8 месяцаў на марскім лёдзе.

   Нечакана зязюля далучылася да птушак, занесеных у Чырвоны спіс птушак Злучанага каралеўства. Кнігаўка, жоўтая пліска і чайка-клыгун  таксама апынуліся пад пагрозай знікнення. У апошнім падсумаванні становішча брытанскіх птушак колькасць відаў, занесеных у Чырвоны спіс пaвялічылася на 5% у параўнанні з 2002 годам. Каралеўскае таварыства абароны птушак (RSPB) (BirdLife у Вялікабрытаніі) ужо назвала павелічэнне колькасці раней звычайных відаў птушак у гэтым спісе “скандалам”.

    Перелёт пепельного сокола (Falco concolor) (или серебристого чеглока, как его еще называют) был отслежен от Объединённых Арабских Эмиратов (ОАЭ) до места зимовки на Мадагаскаре Агентством по охране окружающей среды Абу Даби (Environment Agency-Abu Dhabi (EAD)). Это первый в мире пепельный сокол, помеченный спутниковым передатчиком. BirdLife полагает, что такой мониторинг предоставит полезную информацию и поможет сохранить этот исчезающий вид. Однако, необходимы срочные действия, чтобы сохранить места размножения этого редкого сокола на островах Абу Даби и во всём Аравийском заливе.